Waar ik al vroeg de clown bleek thuis, ontwikkelde mijn zus zich al snel in een serieus kind. Zo liep ze geregeld door het huis met emmers en een doekje om schoon te maken. Super schattig. Maar toen we ouder werden en in de pubertijd zaten, was ik nu juist degene die haar kamer altijd opgeruimd en schoon hield en maalde mijn zus daar niet meer om. Ze zat continu met haar hoofd in de boeken en wilde later een echte carrièrevrouw worden. Waar we vroeger op onze eigen manier een zonnetje in huis waren, waren we dat als pubers natuurlijk niet bepaald meer. We gingen zo veel mogelijk onze eigen gang en gingen op in onze eigen werelden. Als je dan eenmaal je eigen huis hebt als je volwassen bent, komen er langzaam maar zeker weer oude gewoontes terug.
Meehelpen
Zo heeft mijn zus altijd een schoon en opgeruimd huis en bij mij is het een gezellige chaos. Precies zoals dat zo was toen we klein waren dus. Ik noem de rommel in huis een gezellige chaos. Anderen houden het bij rommel. Ik maak heus wel schoon hoor, maar het is gewoon niet mijn favoriete bezigheid. De truc die ik daarom toepas, is door regelmatig mensen uit te nodigen. Dan voel ik de drang wel om de boel een beetje aan kant te maken. Zo groeit mijn neiging tot rommel maken niet de spuigaten uit. En er zijn ook klusjes in huis die me geen moeite kosten, zoals afval scheiden. Dat komt misschien omdat het een goed gevoel geeft een bijdrage te kunnen leveren aan een beter milieu. Daarnaast is er ook maar een kleine aanpassing in je routine voor nodig. Als je iets sowieso al zou weggooien, is het een kleine moeite dat in de ene bak te doen en niet de andere. Het mooie om te zien is dat kinderen het ook erg leuk vinden om met dit soort klusjes mee te helpen. Mijn zus heeft inmiddels namelijk haar eigen zonnetjes in huis en die groeien nu op met de gewoonte afval te scheiden. Dat doen ze niet alleen thuis, maar ook op school kwam ik achter.
Oppassen
Mijn zus had me laatst gestrikt om op te komen passen op mijn neefje en nichtje. Ik vind het altijd erg leuk om ze te zien, dus voor mij is het geen straf. Ik haalde ze op van school en uiteraard vroeg ik hoe het die dag geweest was. Ze hadden het die dag over afval scheiden gehad. De school wilde daar aandacht aan besteden. Niet alleen omdat het goed was voor de kinderen om hiermee bezig te zijn, maar ook om hun bedrijfsafval op een duurzame manier te coördineren. Op school hadden ze nu dus ook afvalbakken met verschillende kleuren, zodat de kinderen het juiste afval in de juiste bak konden doen. Het blijft natuurlijk zo dat niet elk kind gezegend is met opruimwoedes. Net zoals dat met mijn zus en mij het geval was. Maar die verschillende kleurtjes van de bakken helpen goed. Het is een soort puzzel: welk object hoort bij welk kleurtje? Zo is het voor elk kind leuk om afval te scheiden. Eenmaal thuis gingen we lekker kliederen met verf en maakten het ene schilderij na het andere. Ik moet mijn rol als tante rommel natuurlijk wel eer aan blijven doen. We hebben daarna wel netjes opgeruimd.
